"Sen nocy jesiennej - akt IV: Zaburzenia widzenia i osobowości"

Dziś o 16:22 powstało to COŚ... określane przeze mnie, jako przejaw zdeprawowanego przemęczeniem artyzmu, w którym nie dostrzegam większego kunsztu, niżeli w innych miernych tworach, aczkolwiek ma coś w sobie, co sprawiło, że zdecydowałam się, na zamieszczenie tego właśnie w tym miejscu...
Enjoy!



SEN NOCY JESIENNEJ - AKT IV: ZABURZENIA WIDZENIA I OSOBOWOŚCI


Zapach zgniłych liści
głucho wsiąknięty
przez policzki cichej martwicy
odbił się echem wolnej prostoty
ściśniętej w depresyjnie różowym kubraczku
malutkiej dziewczynki ze złotymi ustami


Dzieci omdlałe z porzeczkowej słodkości
zbierają truchła ziemi
obrosłe w smutek ból i żal
przełamany żółcią i czerwienią
nawiniętą niby przypadkiem na czarny szal


Plac przed biblioteką przegniły
przemienił się w dom zmarłych
koszmarny cmentarz umęczonych wędrowców
każde skrzydło - niby krzyż -
wyznacza tu nasz byt


Przeszedłem...
i nie spostrzegłem kiedy
zapadłem się w dół -
- własny grób -
i owiał mnie zapach
przejmujący
odurzający
... zapach
zgniłych liści

Do następnego, wampirki...